Sarah Maria Griffin w przekładzie Magdaleny Kleszczewskiej

Stawiamy czoła

Wieki temu
Kobietom posądzanym o czary groziła, spośród różnych ordaliów,
Próba wody.

Jeśli przywiązana do krzesła lub ciągnięta pod łodzią,
Przeżywszy pławienie, wypłynie,
To znak, że jest wiedźmą. Jeśli umrze – jest kobietą.

Nie jesteśmy wiedźmami, ale skoro kościół i państwo nalegają,
To będziemy potomkiniami wszystkich wiedźm, których nie zdołali zatopić.
Schedą po traumie, przekleństwem.

Katusze w wodzie, by podporządkować sobie nasze ciała –
Nie wszystkie z nas je przeżyły, fale się nie rozstępują.
Tu nie ma cudów.
Kiedy zamiast stetoskopu na brzuchu masz krucyfiks,
Co innego możesz wybrać, jeśli nie wodę
I właściwą opiekę medyczną tam.

Ciało to ciało to ciało to ciało to ciało to ciało to ciało.
Nie dom. Nie miasto. Nie pojazd, nie kraj.
Na twym ciele nie ma miejsca dla praw kościelnych.

Jeśli ciężarna krowa zachoruje, weterynarz usunie cielę. Jak to możliwe, że bydło jest dla tego kraju więcej warte niż my?

Każdego dnia jedenaście kobiet opuszcza Irlandię, by wykonać aborcję za granicą.

Prosimy o ziemię zamiast wody. Dom zamiast sądu. Wybór zamiast jego braku.
Dla naszych przodkiń, dla nas, dla przyszłych pokoleń.
Wiedźmy czy kobiety – nasze ciała nie będą składane w ofierze.

Wiersz jest jednocześnie poetyckim manifestem i aktem oskarżenia. Wiersz odważny – zarówno w swej treści, jak i w warstwie językowej – daje głos kobietom, których doświadczenia i postulaty są nieuznawane. Utwór zainspirował Dave’a Tynana do stworzenia klipu popierającego uchylenie 8. poprawki do Konstytucji Irlandii (przyjętej w 1983 roku i wprowadzającej zakaz wykonywania aborcji) w ramach tzw. „Repeal the 8th Campaign”. Referendum dotyczycące uchylenia poprawki odbyło się w Irlandii 25 maja 2018 roku, wzięła w nim udział irlandzka diaspora z całego świata. Klip „We Face This Land” jest dostępny na stronie Repeal Project na Facebooku: https://www.facebook.com/repealproject/videos/1654902198153116/
Administratorzy zachęcają do jego udostępniania. W klipie występują m.in.: Ailbhe Smyth (irlandzka feministka i aktywistka na rzecz praw osób LGBTQ), senatorka Lynn Ruane i jej córka Jordanne Jones (aktorka), Sinéad Gleeson (pisarka i redaktorka) oraz aktorka Niamh Algar.

We face this land

Centuries ago,
Women accused of witchcraft faced, amongst other ordeals,
Trial by water

Tied to a chair or run under a boat
If she survives the drowning and floats
She’s a witch. If she dies, she’s a woman

We are not witches but if the church and state insists
Then let us be the descendants of all the witches they could not drown
This heirloom of trauma, this curse

This agony of water in order to hold agency over our bodies
Not all of us have survived, the waves do not part
There are no miracles here
When the stethoscope is a crucifix on your belly
How do you have any choice but the water
And fair medical treatment on another

A body is a body is a body is a body is a body is a body is a body
Not a house. Not a city. Not a vessel, not a country
The laws of the church have no place on your flesh

A veterinarian will abort a calf if a cow is falling ill. How is it that livestock is
worth more to this land than us

Eleven women every day leave Ireland seeking an abortion abroad.

We ask for the land over the water. Home over trial. Choice over none.
For our foremothers, ourselves, the generations yet to come
Witches or women – these are our bodies which shall not be given up

© Sarah Maria Griffin
http://www.sarahmariagriff.com/